Jak określić twardość i odporność na zużycie ostrza zębatego

Wysoka twardość i odporność na zużycie. Twardość to podstawowa cecha, jaką powinien posiadać materiał ostrza zębatego. Aby usuwać wióry z przedmiotu obrabianego, ostrze ząbkowane musi być twardsze niż materiał przedmiotu obrabianego. Twardość krawędzi skrawającej ostrza zębatego używanego do cięcia metalu wynosi zazwyczaj powyżej 60 HRC, a odporność na zużycie to zdolność materiału do przeciwstawiania się zużyciu. Zasadniczo, im twardszy materiał ostrza zębatego, tym lepsza jego odporność na zużycie.

Im wyższa twardość twardych punktów w strukturze, im większa ich liczba, im mniejsze cząstki i im bardziej równomierny rozkład, tym lepsza odporność na zużycie. Odporność na zużycie jest również związana ze składem chemicznym, wytrzymałością, mikrostrukturą i temperaturą strefy tarcia materiału.

Wystarczająca wytrzymałość i wytrzymałość. Aby ostrze zębate wytrzymywało większe ciśnienie i pracowało w warunkach wstrząsów i wibracji, często występujących podczas procesu cięcia, bez odprysków i pęknięć, materiał ostrza mechanicznego musi charakteryzować się wystarczającą wytrzymałością i wytrzymałością. Wysoka odporność na ciepło. Odporność na ciepło jest głównym wskaźnikiem pomiaru wydajności cięcia materiału wkładki zębatej.
Odnosi się do właściwości materiału ostrza zębatego, zapewniających utrzymanie uzgodnionej twardości, odporności na zużycie, wytrzymałości i udarności w warunkach wysokich temperatur. Materiał ostrza zębatego powinien również charakteryzować się odpornością na utlenianie w wysokich temperaturach oraz dobrą odpornością na adhezję i dyfuzję, czyli dobrą stabilnością chemiczną.

Dobre właściwości fizyczne i odporność na szoki termiczne Im lepsza przewodność cieplna materiału ostrza zębatego, tym łatwiejsze jest odprowadzanie ciepła z obszaru cięcia, co sprzyja obniżeniu temperatury cięcia.